به نقل از «جام جم آنلاین»

مغز پیانیست نابینا دانشمندان را شگفت‌زده کرد

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۱۱۱۳۵

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، ویتاکر با اختلال رتینوپاتی نارس به دنیا آمد که این امر منجر به نابینایی وی شد. اخیرا اما عملکرد بی‌نظیر این جوان ۱۸ ساله توجه دانشمندان را جلب کرد و دانشمندان مغز این نابغه را مطالعه کرده و مورد بررسی قرار دادند تا دریابند چگونه این جوان با استعداد نابینا توانسته این چنان موفق در عرصه موسیقی ظاهر شود و با تسلط کار خود را انجام دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به همین منظور از ویتاکر خواسته شد هنگامی‌ که پزشکان عملیات اسکن مغز ام.آر.آی را انجام می‌دادند، کیبورد بنوازد و در یک سری آزمایش‌های شنیداری شرکت کند.   دانشمندان دریافتند هنگامی که ویتاکر موسیقی را می‌شنود، کل قشر بینایی وی(ناحیه‌ای که اطلاعات بصری را پردازش می‌کند) فعال می‌شود. این نتایج نشان می‌دهد که مغز ویتاکر از این ناحیه که توسط بینایی تحریک نمی‌شود، استفاده می‌کند تا به او در درک موسیقی کمک کند.   ویتاکر که اهل شهر هکنساک، نیوجرسی است از سه سالگی که یک کیبورد کوچک یاماها را از پدربزرگش هدیه گرفته است، تمرین موسیقی خود را آغاز کرده است.   "موسس ویتاکر"(Moses Whitaker) پدر متیو گفت: او در آن زمان مشغول نواختن لالایی مشهور چشمک بزن ستاره کوچولو(Twinkle, Twinkle, Little Star) بود اما نکته این است که او با هر دو دست خود این آهنگ را می‌نواخت. مت همزمان آکورد و ملودی آهنگ را می‌نواخت. او هیچ تمرینی تا آن زمان ندیده بود و تنها سه سالش بود. بنابراین برایم سوال شد که چه کسی این کار را به او یاد داده است و حتما کسی باید به متیو یاد داده باشد که چگونه این آهنگ را بنوازد اما دریافتم هیچ کس این کار را به او یاد نداده بود.   در سن ۹ سالگی او به خودش یاد داد که چگونه ارگ هموند B۳ را بنوازد و در سن ۱۱ سالگی نیز مرتبا در حال رفتن به سالن‌های کنسرت در سراسر جهان بود تا استعدادهای موسیقی خود را نشان دهد و موفق شد تا این هنر را در بیش از ۲۰۰ کلوپ و سالن کنسرت نمایش دهد. بهار سال گذشته نیز  او برای اولین بار در جشنواره جاز نیواورلئان حضور یافت.   اخیرا نیز دکتر "چارلز لیمب"(Charles Limb) مغز او را مورد بررسی قرار داد. هدف لیمب از این کار درک نحوه عملکرد مغز نوازندگان ماهر و با استعداد است.   لیمب در این باره گفت: من فکر می‌کنم هر زمان کسی  پیانو نواختن متیو را تماشا می‌کند اولین چیزی که به ذهنش می‌رسد این است که این فرد چگونه این کار را انجام می‌دهد. من هم وقتی این کار را دیدم متعجب شدم و این سوال در ذهنم ایجاد شد و تصمیم گرفتم به سوال ایجاد شده در ذهنم پاسخ دهم.   به همین منظور پزشکان ویتاکر را به یکی از مراکز ام.آر.آی در دانشگاه کالیفرنیا ، سانفرانسیسکو آوردند و در آنجا ویتاکر همراه با یک کیبورد کوچک حضور یافت و از وی خواستند هنگامی که مغز وی اسکن می‌شود او کیبورد بنوازد.   ویتاکر همچنین یک سری آزمایشات شنیداری نیز انجام داد و در این آزمایشات به سخنرانی و موسیقی گوش داد. در حالی که سخنرانی‌ها پخش می‌شد، لیمب متوجه شد که هیچ فعالیتی در قشر بینایی وجود ندارد اما در هنگام پخش موسیقی این رویه تغییر می‌کرد.   لیمب گفت: پس از پخش سخنرانی ما موسیقی برای او پخش کردیم. ما یک آهنگ از گروه "Snarky Puppy" که متیو با کارهای آنها کاملا آشنا بود، پخش کردیم و در آن لحظه متوجه تغییراتی در مغز او شدیم و به نظر می‌رسید قسمت بصری مغز ویتاکر در حال استفاده از بخشی از بافت آن قسمت که توسط بینایی تحریک نمی‌شود، است تا متیو بتواند موسیقی را درک کند. این عملیات همانند نوعی قرض گرفتن آن قسمت از مغز و سیم‌کشی مجدد آن بخش از مغز برای کمک به او در شنیدن موسیقی است.
لیمب نتایج اسکن مغز ویتاکر هنگام گوش دادن به موسیقی را به او گفت و پیانیست از شنیدن نتایج حیرت زده شد.   ویتاکر گفت: من حتی نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد. هنگامیکه از ویتاکر پرسیدند نظرت درباره علت رخ دادن این اتفاق چیست گفت: من عاشق موسیقی هستم.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: پیانیست نابینا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۱۱۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گوجه فرنگی‌ها «جهان موازی» خود را دارند!

در کشفی که به نظر می‌رسد از مجموعه «پیشتازان فضا» یا یک فیلم مارولی بیرون آمده باشد، دانشمندان دریافته‌اند که گوجه فرنگی اساسا در یک «جهان موازی» زندگی می‌کند. این کشف زمانی انجام شد که محققان دانشگاه ایالتی میشیگان به تماشای آنچه در بین ریشه‌های گیاه گوجه‌فرنگی رخ می‌دهد، پرداختند.

به گزارش ایسنا، در مطالعه جدیدی که در مجله ساینس ادونسز(Science Advances) منتشر شده است، محققان دریافتند که ریشه‌های گوجه فرنگی دسته منحصر به فردی از متابولیت‌ها به نام آسیل قند را تولید می‌کنند. پیش از این تصور می‌شد که این ترکیبات فقط در موهای تیره روی سطح برگ‌ها و ساقه‌های گوجه فرنگی ساخته می‌شوند که به کرک معروف هستند.

به نقل از اس‌اف، آسیل قندها مولکول‌های تخصصی متشکل از هسته‌های قندی هستند که با زنجیره‌های اسید چرب تزئین شده‌اند. در کرک گوجه فرنگی، این متابولیت‌ها به دفاع از گیاه در برابر آفات کمک می‌کنند. با این حال، آسیل قندهای ریشه کاملا متفاوت از همتایان زیرزمینی خود بودند.

دانشمندان با استفاده از روش‌های شیمی تجزیه و تحلیل پیشرفته، به این نتیجه رسیدند که فراوان‌ترین آسیل قند موجود در ریشه گوجه فرنگی، به جای هسته ساکارز موجود در آسیل قندهای کرک، دارای هسته قندی است که از گلوکز مرتبط با اینوزیتول ساخته شده است. ترکیبات ریشه همچنین دارای زنجیره اسیدهای چرب متمایزی بودند.

راشل کروین(Rachel Kerwin)، نویسنده مطالعه اول، محقق فوق دکتری در یک بیانیه رسانه‌ای می‌گوید: آنچه در مورد این متابولیت‌های تخصصی بسیار قابل توجه است این است که آنها معمولا در سلول‌ها و بافت‌های بسیار دقیق سنتز می‌شوند.

به عنوان مثال آسیل قندها را در نظر بگیرید. آنها را در برگ‌ها یا ساقه‌های یک گیاه گوجه فرنگی نمی‌بینید. این متابولیت‌های دفاعی چسبنده از نظر فیزیکی درست در نوک کرک‌ها ساخته می‌شوند.

آیا آسیل قندهای ریشه و کرک از طریق یک مسیر متابولیک ساخته می‌شوند؟

برای پاسخ به این سوال، محققان تحقیقاتی مولکولی انجام دادند. آنها ژن‌هایی را در ریشه‌های گوجه فرنگی شناسایی کردند که بسیار شبیه به ژن‌های بیوسنتزی شناخته شده کرک آسیل قند بودند. یکی از ژن‌ها به طور خاص، ASAT1-L نامیده می‌شود.

سپس دانشمندان از ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) برای حذف عملکرد ژن‌های ASAT1 و ASAT1-L استفاده کردند. به طور قابل توجهی، گیاهان گوجه فرنگی فاقد ژن ASAT1-L هیچ آسیل قند قابل تشخیصی در ریشه خود تولید نکرد، در حالی که سطوح آسیل قند کرک تحت تأثیر قرار نگرفت. زمانی که ژن ASAT1 حذف شد برعکس این اتفاق افتاد. این نشان می‌دهد که گوجه‌فرنگی‌ها دو مسیر متابولیک آسیل‌قند جداگانه ایجاد کرده‌اند که یکی برای کرک‌ها و دیگری برای ریشه‌ها است.

با کاوش دقیق‌تر، گروه تحقیقاتی دریافتند که ژن‌های کرک و آسیل قند ریشه نزدیک به هم روی ژنوم گوجه فرنگی قرار گرفته‌اند. تصور می‌شود که این نوع سازمان‌دهی ژنومی، که به عنوان یک خوشه ژن بیوسنتزی شناخته می‌شود، به ژن‌ها امکان تنظیم و توارث مشترک را می‌دهد.

رابرت لاست(Robert Last)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد: در کنار مسیری که سال‌ها در حال مطالعه آن بودیم، در اینجا دومین جهان موازی را پیدا می‌کنیم که در زیر زمین وجود دارد.

تجزیه و تحلیل تکاملی نشان داد که ژن ASAT1-L احتمالا زمانی پدیدار شد که ژن اجدادی ASAT1 شبیه‌سازی شده است. سپس این دو ژن از هم جدا شدند و برای کرک و ریشه تخصصی شدند. وقتی دانشمندان به سایر اقوام گوجه‌فرنگی نگاه کردند، داستان حتی جذاب‌تر شد. آنها کشف کردند که ژن ASAT1-L و آسیل قندهای ریشه در برخی از گونه‌های گوجه‌فرنگی وحشی یافت می‌شوند، اما در عموزاده‌های دورتر مانند بادمجان یافت نمی‌شوند. این نشان می‌دهد که توانایی ساخت آسیل‌قندهای ریشه تقریبا به تازگی در درخت خانوادگی گوجه‌فرنگی تکامل یافته است.

هدف از تولید این متابولیت‌های مرموز زیرزمینی چیست؟

پاسخ صادقانه این است که ما هنوز نمی‌دانیم.

با توجه به شباهت آنها به ترکیبات محافظ کرک، یک احتمال این است که آسیل قندهای ریشه به گوجه فرنگی کمک کنند تا از آفات و عوامل بیماری‌زای ساکن خاک جلوگیری کند. آنها همچنین ممکن است در جذب میکروب‌های مفید در ناحیه ریشه نقش داشته باشند. مطالعات آینده می‌تواند عملکردهای زمین‌شناختی آنها را مشخص کند.

اگر متوجه شویم که این آسیل قندهای ریشه در دفع ارگانیسم‌های مضر مؤثر هستند، آیا می‌توان آنها را در گیاهان دیگر پرورش داد و در نتیجه به رشد گیاهان بدون نیاز به قارچ‌کش‌ها و آفت‌کش‌های مصنوعی کمک کرد؟

اینها سوالاتی هستند که در مرکز جستجوی بشر برای آب خالص‌تر، غذای ایمن‌تر و کاهش اتکا به مواد شیمیایی مصنوعی مضر قرار دارند.

انتهای پیام